Geachte druktemaker (lees: beelddenker),

Di-rect: een Haagse rockband, die sinds 1999 bestaat. Opgericht door vier jongens,die toen rond de 16, 17 jaar waren: Tim, Bas, Jamie en Spike. Een beroemde Nederlandse band: dat is wel te zien aan het aantal nummer één noteringen en prijzen dat ze binnengesleept hebben. Hoewel het visitekaartje van de band, Tim Akkerman, vorig jaar uit de band is gestapt, loopt de band nog steeds als een trein. Afgelopen donderdag nog: Di-rect is genomineerd voor de “beste band”en “beste artiest rock” bij de 3fm awards. Of 17 februari jongstleden: Di-rect wint de Den Haag Marketing Promotieprijs. Maar, deze blog gaat niet over de prijzen, noch de nummer-één noteringen van deze band.

Pindakaas zou Pindakaas niet zijn als ik niet wist dat de jeugdjaren van één van de leden, of eigenlijk van het ex-lid, van deze beroemde band niet zo voorspoedig verliepen als de jaren tijdens en na Di-rect. Tim Akkerman had een enorm probleem vroeger: hij was een beeld-denker. Nu denk je misschien: ach, zo erg is dat toch niet? Niets is minder waar: beeld-denkende kinderen kunnen niet goed meekomen in de les. Het kind dat op zijn stoel wiebelt, altijd grappen maakt, niet mee wil doen met de les, weg-droomt en geen volledige zinnen maakt: waarschijnlijk een beeld-denkertje! En ja, elk kind, wat niet functioneert als een 'gewoon' kind, moet natuurlijk 'gewoon' gemaakt worden. Vandaar dat er cursussen bestaan om beeld-denken 'af te leren'. Dat wil zeggen: het gedrag onderdrukken en ervoor zorgen dat de kinderen weer 'gewone kinderen' worden.

Te belachelijk voor woorden, wat Pindakaas betreft. Ten eerste omdat beeld-denken toch niet over gaat: je bent beeld-denker of je bent het niet. Het is een aangeboren en erfelijke 'afwijking'. Nou ja, afwijking: wat Pindakaas betreft een gave! Hoe halen mensen het in hun hoofd om zo'n gave af te leren? Wat Pindakaas betreft zouden er zelfs twee soorten scholen moeten komen: Scholen voor 'gewone' kinderen en scholen voor beeld-denkers. In deze beeld-denkers-scholen wordt beeld-denken gestimuleerd en worden de kinderen geholpen om hun talenten te ontwikkelen: zo haal je het beste uit iemand en laat je iemand zichzelf zijn. Want een echte beeld-denker vind je, als hij of zij volwassen is, ook niet in een gewoon kantoor. Nee, zij zullen doen waar zij het best in zijn, bijvoorbeeld muziek maken.

Ten tweede zorgt beeld-denken voor enorme creativiteit: Neem bijvoorbeeld het paperclip-experiment: bedenk maar eens wat je wel en wat je niet met een paperclip kunt doen. Daarna probeer je om een oplossing te vinden voor de dingen die je niet met een paperclip kunt. Als je deze opdracht tot een goed einde wilt brengen ben je genoodzaakt om een paperclip voor je te zien: een paperclip waar je op schrijft, bijvoorbeeld. Als je voor je ziet hoe je dit oplost, kom je veel verder dan als je alleen maar aan de woorden denkt. Vandaar dat grote namen als Tim Akkerman, Mozart, Beethoven, Wubbo Ockels en Einstein allemaal beeld-denkers waren! Allemaal genieën, die het veel verder geschopt hebben dan Jan met de pet, die elke dag van negen tot vijf op kantoor in woorden zit te denken. Dus wat Pindakaas betreft: het is belachelijk om beeld-denken te onderdrukken! Of zoals Einstein al zei: “Logica brengt je van A naar B. Verbeelding brengt je overal”.

Nog een smeuïge dag!